مزیت کشور در برخورداری از منابع سرشار نفت و گاز و همچنین وابستگی اقتصادی به درآمدهای نفتی و ارتباط پسین و پیشین با صنایع متعدد دیگر، آن را به عامل محرکه ای برای بخش های مختلف اقتصادی تبدیل کرده است. از طرفی، صنعت پالایشی نقش قابل توجهی در صنعت انرژی داشته لذا افزایش بهره وری این صنعت می تواند منجر به افزایش تولیدات صنعتی و درنتیجه باعث رشد بیش از پیش اقتصاد شود. از این رو، ارزیابی عملکرد صنعت پالایشی همواره یکی از مسائل مهم در ادبیات اقتصادی بوده است. در این پژوهش بدین منظور ارزیابی صنعت پالایشی، با استفاده از یک تابع تولید مرزی تصادفی از داده های تلفیقی و تحلیل پوششی داده ها انجام می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی بهره وری پالایشگاه ها و این صنعت کشور با استفاده از مقایسه دو روش مذکور بوده است. روش تحقیق پژوهش مذکور با استفاده از داده های پالایشگاه ها در بازه زمانی 1401-1397 با روش تحلیلی توصیفی با برنامه ریزی ریاضی و اقتصاد سنجی تکنیک داده های تلفیقی انجام شده است. نتایج نشان می دهد برآورد بهره وری کل با تکنیک تابع تولید مرزی، مقدار کارایی برآورد شده در سطح بالایی بوده و بین 96.3 و 95.6 درصد می باشد، در حالی که در روش تحلیل پوششی داده ها شاخص بهره وری کل بین 71/0 تا 95/0 در نوسان بوده است. در نهایت،در بین پالایشگاههای مورد مطالعه متوسط امتیازات بر اساس مدل ابرکارایی بین 1.9 و 1.18 قرار داشته است.